Opracowany przez Komisję Europejską projekt legislacyjny zawiera ogólne wymagania dotyczące kultury bezpieczeństwa żywności. Kwestia ta odgrywa zasadniczą rolę w bieżącej działalności każdego przedsiębiorstwa, a jej uporządkowanie jest niezbędnym wsparciem wszystkich działań biznesowych.
Zmiana rozporządzenie (WE) nr 852/2004 w sprawie higieny żywności wprowadza problematykę kultury bezpieczeństwa żywności, uwzględniając jednocześnie kontrolę alergenów oraz redystrybucję żywności.
Oczekuje się, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy Komisja Kodeksu Żywnościowego przyjmie zmiany w zapisach normy dotyczące ogólnych zasad higieny żywności. Aktualizacja ta wprowadza koncepcję kultury bezpieczeństwa żywności jako ogólną zasadę. Celem kultury bezpieczeństwa żywności jest zwiększanie świadomości oraz poprawa zachowań pracowników na terenie zakładów pracy.
Ponadto, wszystkie normy dotyczące bezpieczeństwa żywności akceptowane przez GFSI muszą zawierać wymagania w zakresie kultury bezpieczeństwa żywności. Wymagania te dotyczą komunikacji w zakresie polityki bezpieczeństwa żywności, szkoleń, informacji zwrotnych od pracowników w obszarze tematyki związanej z bezpieczeństwem żywności oraz pomiaru efektywności, jak również zaangażowania kierownictwa wyższych szczebli.
„To potwierdza wzrost znaczenia Kultury Bezpieczeństwa Żywności. Rzetelna kultura bezpieczeństwa żywności może stać się siłą napędową postępu, jednak jej sukces będzie zależał od prawdziwego zaangażowania organizacji i jej najwyższego kierownictwa. Czy panujące warunki pozwalają na podejmowanie właściwych decyzji zapewniających bezpieczeństwo żywności i konsumentów? Kultura bezpieczeństwa żywności musi być elementem zakorzenionym w firmie na stałe, a nie dodatkiem mającym na celu spełnienie wymagań prawnych” – mówi Joy Laing, Global Food & Beverage Director w DNV GL-Business Assurance.
Część nowych przepisów wymaga od kierownictwa i wszystkich pracowników przedsiębiorstwa zaangażowania w przestrzeganie właściwej kultury bezpieczeństwa żywności, co wiąże się z jasnym podziałem zakresów odpowiedzialności, zapewnieniem odpowiedniego szkolenia oraz nadzoru, a także weryfikacją terminowości i skuteczności środków nadzoru oraz aktualności dokumentacji.
„Budowanie skutecznej kultury bezpieczeństwa żywności różni się od wdrażania systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności” - stwierdza Joy Laing. „Na przykład, ukierunkowanie na ludzkie zachowania wymaga zaangażowania specjalistów ds. zasobów ludzkich oraz ekspertów w dziedzinie zachowań. Nie jest to wymóg o charakterze technicznym i tak należy go traktować. Przedsiębiorstwa, które naprawdę poważnie podejdą do tej zmiany, odniosą korzyści”.
